نماز واقعا چیزی هست انسان ساز. در مطلب قبلی سعی کردم که نظرم رو در خصوص نماز بگم و اینکه نباید نماز رو فقط در قالب ظاهر اون دید. در اینجا سعی دارم بیشتر به اهمیت نماز اشاره کنم.
ما اغلب فکر میکنیم که نماز چیزی هست که ما باید در مقابل معبود ادا کنیم و با این کار به اون بفهمونیم که بنده اوئیم. در حالی که مطمئنا معبود به نیایش ما احتیاجی نداره. ما او رو ستایش کنیم که او به کجا برسه. از این همه ستایش موجودات چه چیزی بر خدایی اون اضافه خواهد شد. بی نهایتی که حتی یک بی نهایت دیگه هم به اون اضافه بشه هیچ فرقی نداره چون باز هم بینهایت هست. بنابراین این اندک توجه ما به اون چه دردی رو از اون دوا میکنه. به نظر من خدا نماز رو برای این نیافریده تا او را بعنوان معبود ستایش کنیم. بلکه برای این آفریده تا ما خودمون رو به بزرگی برسونیم. اون خواسته با این کارش ما رو به جایگاه خودمون برسونه. خواسته به ما بگه که تو خیلی بزرگی ولی خودت نمیدونی. میدونی چطور؟ اینطور که ما با نماز خوندن به خودمون بگیم که چقدر کوچیکیم. بگیم هنوز خیلی با بزرگ شدن فاصله داریم. بگیم که انسانی که با یک ویروس میتونه از بین بره ارزش تکبر نداره. به اینکه با یک زلزله و یا آتش سوزی و یا یک تصادف میتونه همه دارایی اون از بین بره نباید فخر فروشی کنه. انسانی که با یک تصمیم مدیر بالادستی میتونهه براحتی از مقامش خلع بشه نباید احساس کنه که جایگاه رفیعی داره. و خیلی از این مثالها. بنابراین نماز نیومده برای اینکه به بنده بگه تو خدایی داری. بلکه اومده به بنده بگه تو لایق کارهای بزرگی هستی. تو خیلی بزرگتر از اونی هستی که خودت رو درگیر کارهای پست و کثیف دنیوی بکنی. حتی اگه آخرتی هم وجود نداشته باشه در شان توی انسان نیست که اینقدر ذلیل و خوار باشی و خودت رو به چیزی ببندی که هیچ گونه تضمینی برای وجودش در یک لحظه بعد نیست.
ولی اینها که همه خوار و ذلیل کردن انسان هست پس چطور نماز داره به انسان میگه تو بزرگی. انسان که داره بر خاک کرنش میکنه. انسان که پیشانی بر خاک میمالونه چطور میتونه احساس بزرگی کنه؟ ولی دوستان این همون راز نماز هست. نماز هست که بهت میگه تنها از دست بزرگی مثل تو برمیاد که در عین بزرگی اینقدر متواضع باشی. نماز هست که به تو میگه با وجودی که میتونی به خدا برسی باز هم خودت رو کوچیک میدونی. خودت رو از کبر و غرور مبرا میکنی. این همون چیزی هست که انسان رو بزرگ میکنه. انسان با تواضع نه تنها کوچیک نمیشه بلکه آنچنان بزرگ میشه که با هیچ پول و ثروت و شغلی هم نمیتونه به اون جایگاه برسه. دوستان اگه نماز خون هستین یا نیستین. اگه دین دارین یا ندارین. اگه مردم دوست هستین یا نیستین. بدونین که انسان خیلی کوچیکه ولی اونقدر بزرگه که میتونه همه چی باشه. انسان خیلی ضعیفه ولی اونقدر قوی هست که میتونه هر کاری رو که اراده کنه انجامش بده. فقط انسان باشید و از انسان بودن خودتون لذت ببرین. انسان باشین و از انسان بودن خودتون شرمنده نباشین. انسان باشین و با انسان بودن خودتون به دیگرون بفهمونین که انسان باید بود. دین اومده همین رو به ما بگه. چه دین دار باشین و چه نباشین ولی اگه انسان باشین بدونید که دیندارترین دیندارها خواهی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر